Ik had al twee katten (broer en zus) maar omdat broer zus nogal op haar nek zat, dacht ik dat nog een broertje of zusje de verhoudingen misschien wat beter zou maken. En het is ook gewoon leuk, een kitten. 

Ik wilde graag een rooie, dus op zoek naar een rode kitten. Asiel, kittenopvang, Google, geen kittentijd. Uiteindelijk bij RSDR uitgekomen. Daar viel mijn oog op Barnaby, een rood katertje. Maar omdat mijn kater dus nogal dominant doet werd gedacht dat dat niet goed zou gaan. Toen bleek dat Henrietta, een lapjespoesje, vrij gekomen was. Toen ik dat koppie zag was ik verkocht. 

Ik bedacht dat ze best een rugzakje zou kunnen hebben, en dat ik niet teveel van haar moest verwachten. Als ze alleen maar op de kast wil liggen en geen contact wil, prima, als zij maar gelukkig is. Dat is gelukkig niet het geval, mevrouw is zeer aanwezig. Erg knuffelig is ze niet maar dat maakt ze goed met haar karakter! 

Zodra ze het pad van één van de anderen kruist, moet ze even meppen of in een oor of kont bijten. Klein bijdehandje is ook de schrik van de buurt want ze mept alles en iedereen, zelfs het hondje van de buurvrouw. Ik heb ontzettend veel lol om haar. 

En ze is zelf ook happy, dat blijkt uit alles. Ik ben zó blij met haar en zou haar voor geen goud willen missen. Mijn kleine terror.

Linda van Lunteren