Schenk nooit aandacht aan gezeur

Hoewel u kans hebt dat ij op die andere plek eerst wat gaat zeuren, moet u daar nu geen aandacht aan schenken. Geef wel altijd iets lekkers mee als ij dat voor die tijd ook al kreeg.

Of zijn favoriete speeltje. Doe net als altijd, maar ga kort de kamer uit. Ga na een minuut of vijf weer terug en haal de pup uit de bench voordat hij met gekrabbel aangeeft dat hij er uit wil. Haal hem er in ieder geval niet uit op het moment dat hij krabbelt of piept. In dat geval leert u hem dat dat een goede methode is om zijn zin te krijgen. Het aanleren van zo’n vervelende methode moet u voorkomen, voor u het weet hebt u een hond die steeds maar zeurt om eruit te mogen. Dus geef onmiddellijk aandacht op het moment dat hij niet zeurt!

Minstens zo belangrijk is u te realiseren dat veel honden die niet alleen kunnen zijn geen zogenaamde verlatingsangst hebben maar gewoon nooit geleerd hebben om alleen te zijn. U moet dat dus echt oefenen.

 

Bedelen en piepen om aandacht moeilijk af te leren

 

Wij leren onze honden het hinderlijke piepen om aandacht en/of bedelen om iets lekkers zelf aan. Dat gaat heel makkelijk. Wanneer de hond bedelt met zo’n vertederend schuin koppie en met zo’n blik van ‘je eet het toch niet echt allemaal in je eentje op’ is dat nauwelijks te weerstaan. We stinken er niet meteen in, want we hebben immers afgesproken dat we niet zo’n hinderlijk bedelende hond willen, maar af en toe gaan we voor de bijl. Dan is hij zo schattig, nou ja, vooruit voor een keer. Op die manier beloont u het bedelen toch, af en toe. Juist doordat u het een tijdje negeert, maar tenslotte toch beloont, zorgt u zelf dat de hond het er voor over heeft vele malen te bedelen om een keer te scoren.

Zo ontstaat ook het hinderlijke piepen van sommige honden. Ze liggen wel op hun plaats als u dat zegt, maar met veel gesteun en gekreun of gepiep en gejengel om aandacht. Je wordt er ten slotte zo horendol van dat je er wat van zegt of misschien z’n speeltje weggooit zodat hij kan spelen, of een lekker kluifje geeft zodat hij even z’n kop houdt. U leert hem op die manier dat hij uiteindelijk altijd succes zal hebben! Nu wilt u hem dat gedrag afleren. Dan zult u heel lang absoluut niet moeten reageren op dat gedrag. U ziet hem niet mopperen, want dan geeft u in ieder geval aandacht. Dat was nu juist niet de bedoeling. En weet wel: als u na een hele maand afzien en u zelf inhouden om niet te reageren op zijn gezeur slechts een keer zwicht, dan bent u weer helemaal bij af! Al uw moeite is dan voor niets geweest.

Het zal u nu nog langer duren eer u deze slechte gewoonte heeft weggetraind. Bespaar u zelf die ellende, want het geeft veel irritatie, ook in het gezin. Niet iedereen heeft zin om weken een jengelende hond te negeren en zal voor zijn rusten om er van af te zijn de neiging hebben om toe te geven. Discussie en ruzie dus. Wanneer u dit leerproces begrijpt, zal het u gemakkelijker vallen deze situaties in te schatten. Zodat u de pup naar uw hand kunt zetten en andersom.